اکثر برنامه های کاربر کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی در رم ذخیره می شوند که از باتری های لیتیومی به عنوان منبع تغذیه استفاده می کند. در مدت زمان مشخص شده (معمولاً ظرف پنج سال)، باتری لیتیومی باید به سرعت در مدت زمان کوتاه مشخص شده تعویض شود. (به طور کلی در عرض 10 ثانیه). به طور کلی، این روش ذخیره سازی بسیار ایمن است.
با این حال، در یک محیط با تداخل قوی، برنامه کاربر در RAM ( Allen Bradley 1734-AENTR Ethernet Communication Module , Siemens 6ES7331-7HF01-0AB0 SIMATIC S7-300 Analog Input Module , Allen Bradley 1756x500L71Put , Allen Bradley 1756x500L71Put مدول)همچنین ممکن است بازنویسی یا سرخ شود که البته بسیار نادر است. اگر ولتاژ باتری لیتیومی محافظ برنامه کاربر در رم کاهش یابد، در صورت عدم تعویض به موقع باتری، برنامه کاربر در رم نیز از بین می رود. برای سیستم هایی با الزامات قابلیت اطمینان بالا، پس از اشکال زدایی برنامه کاربر، می توان آن را در EPROM یا EEPROM نوشت که حتی اگر از باتری لیتیومی برای محافظت از برنامه پس از خاموش شدن استفاده نشود، از بین نخواهد رفت. نوشتن برنامه در EPROM به برنامه اختصاصی گرانتری نیاز دارد. نویسنده معمولاً EEPROM را انتخاب میکند که بتواند توسط برنامهنویس در برنامه نوشته شود. هنگامی که سیستم در حال اجرا است، EEPROM باید در برابر نوشتن محافظت شود تا از مختل شدن یا بازنویسی مصنوعی آن جلوگیری شود.
علاقه مندان بخش های ذکر شده ممکن است با من ارتباط برقرار کنند، تبلیغات پایان سال هم اکنون !!